Τι είναι η αρτηριακή υπέρταση: βασικές έννοιες και γιατί είναι επικίνδυνη

Η υπέρταση (υπέρταση) είναι η πιο κοινή ασθένεια του καρδιαγγειακού συστήματος.

Η υπέρταση «μικραίνει» ραγδαία, σήμερα είναι μια ασθένεια όχι μόνο των ηλικιωμένων, αλλά εμφανίζεται συχνά σε έγκυες γυναίκες και γίνεται πιο συχνή στους εφήβους.

Τι είναι η αρτηριακή υπέρταση; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα μπορεί να βρεθεί στον ορισμό της κατάστασης αυτής της ασθένειας.

Χαρακτηρίζεται από χρόνια αυξημένη αρτηριακή πίεση, όταν η υψηλότερη τιμή (συστολική πίεση) υπερβαίνει τα 140 mm Hg και η χαμηλότερη (διαστολική πίεση) είναι πάνω από 90 mm Hg. υπόκεινται σε τουλάχιστον τρεις μετρήσεις που γίνονται σε διαφορετικές χρονικές στιγμές σε ένα άτομο που βρίσκεται σε ήρεμη κατάσταση.

Οι βέλτιστοι δείκτες αρτηριακής πίεσης είναι 120-130 ανά 80-89 mm Hg, εάν είναι υψηλότεροι, τότε είναι απαραίτητο να ξεκινήσετε ενεργά τη θεραπεία της υπέρτασης. Ωστόσο, λίγοι διαγιγνώσκουν αυτή την ασθένεια σε πρώιμο στάδιο: περίπου το 35% των ανδρών και το 55% των γυναικών γνωρίζουν για την υψηλή αρτηριακή τους πίεση, μόνο οι μισοί από αυτούς συμμετέχουν στη θεραπεία της αρτηριακής υπέρτασης και μόνο το 6% του ανδρικού πληθυσμού και Το 20% του γυναικείου πληθυσμού ελέγχει την πίεσή του.

Όσο πιο γρήγορα εντοπιστεί και τεθεί υπό έλεγχο η αρτηριακή υπέρταση, τόσο χαμηλότερος είναι ο κίνδυνος εμφάνισης επιπλοκών της υπέρτασης (ισχαιμική νόσο, αθηροσκλήρωση, νεφρική νόσο, χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης στο αίμα, στυτική δυσλειτουργία) στο μέλλον.

Η υπέρταση μπορεί να είναι μία από τις αιτίες της ανικανότητας στους άνδρες.

Είναι χρήσιμο να σημειωθεί

Κύριο καθήκον της θεραπείας της υπέρτασης είναι ο συνεχής έλεγχος της αρτηριακής πίεσης προκειμένου να αποφευχθούν ακόμη πιο σοβαρά προβλήματα υγείας, αφού αυτή η ασθένεια δεν μπορεί να θεραπευτεί πλήρως.

Τι είναι η επικίνδυνη υπέρταση

Με παρατεταμένη υψηλή αρτηριακή πίεση, τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων πυκνώνουν και χάνουν την ικανότητά τους να χαλαρώνουν, γεγονός που εμποδίζει την κανονική παροχή αίματος και, ως αποτέλεσμα, τον κορεσμό ιστών και οργάνων με οξυγόνο και άλλα θρεπτικά συστατικά και μείωση της λειτουργικής τους δραστηριότητας. Ας εξετάσουμε λεπτομερέστερα τι είναι η επικίνδυνη υπέρταση:

• Υπερτασική κρίση- η πιο συχνή έξαρση της αρτηριακής υπέρτασης, μπορεί να εμφανιστεί τόσο σε σχετικά ικανοποιητική κατάσταση του ασθενούς, όσο και να προκληθεί από το ψυχοσωματικό στρες του ασθενούς. Αναπτύσσεται με μεγάλη ταχύτητα, μια υπερτασική κρίση αυξάνει δραματικά την αρτηριακή πίεση, προκαλεί έντονο πονοκέφαλο, ζάλη, ταχυκαρδία ή αρρυθμία, ναυτία και έμετο. Κινδυνεύουν όσοι υποφέρουν από εξάρτηση από τον καιρό, βρίσκονται στην προκλιματική περίοδο.
• έμφραγμα μυοκαρδίου- επιπλέκεται από υπέρταση μπορεί να εμφανιστεί μέσα σε λίγα λεπτά και να οδηγήσει σε θάνατο. Το κύριο σύμπτωμα είναι μια παρατεταμένη κρίση πόνου.
• Εγκεφαλικό- κυκλοφορικές διαταραχές στα αγγεία του εγκεφάλου, εγκεφαλική αιμορραγία, που χαρακτηρίζεται από ξαφνικό σοβαρό πονοκέφαλο, ο οποίος συνοδεύεται γρήγορα από άλλα συμπτώματα από τον εγκέφαλο: εξασθενημένη ομιλία, στριμμένο στόμα, παράλυση ενός μέρους του σώματος. Εάν ληφθούν επείγοντα μέτρα και γίνει τριχοειδική αιμορραγία σε περίπτωση υπέρτασης, τότε αυτή η διαδικασία μπορεί να είναι αναστρέψιμη.
• στηθάγχη- η ασθένεια είναι λιγότερο παροδική. Η παραβίαση της καρδιάς προκαλεί σοβαρή συναισθηματική υπερφόρτωση, υπερκόπωση. Συνοδεύεται από έντονο θαμπό πόνο στο στήθος, αίσθημα αδιαθεσίας, μπορεί να προκαλέσει συχνούς εμετούς.
• Συγκοπή- μια χρόνια πάθηση του καρδιακού μυός, κατά την οποία δεν είναι σε θέση να παρέχει οξυγόνο στα όργανα και τους ιστούς του σώματος. Χαρακτηρίζεται από την πλήρη αδυναμία του ασθενούς, στην οποία δεν μπορεί να αντέξει στοιχειώδη φυσική δραστηριότητα: ανεξάρτητη ανύψωση, περπάτημα κ. λπ.
• Στεφανιαία νόσο- ανεπαρκής παροχή αίματος στις στεφανιαίες αρτηρίες, με αποτέλεσμα την ανεπαρκή θρέψη της καρδιάς. Με την προσεκτική τήρηση της συνταγογραφούμενης θεραπείας της υπέρτασης, δεν είναι δύσκολο να αποφευχθεί η ανάπτυξη στεφανιαίας νόσου.
• νεφρική ανεπάρκεια- διαταραχή της νεφρικής λειτουργίας, καταστροφή νευρώνων, μερική ανικανότητα απομάκρυνσης των τοξινών από το σώμα. Η αρτηριακή υπέρταση είναι η δεύτερη αιτία οξείας ή χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας μετά τον σακχαρώδη διαβήτη.
• παραμόρφωση της όρασης- εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της διαταραχής της παροχής αίματος στον αμφιβληστροειδή και το οπτικό νεύρο. Μια απότομη αύξηση της αρτηριακής πίεσης μπορεί να προκαλέσει σπασμό της αρτηρίας που τροφοδοτεί το οπτικό νεύρο, να βλάψει την ακεραιότητα των αγγείων του αμφιβληστροειδούς. Η υπέρταση είναι επικίνδυνη με παθολογίες όπως η αιμορραγία του αμφιβληστροειδούς ή του υαλοειδούς: η πρώτη οδηγεί στο σχηματισμό μαύρης κηλίδας στο οπτικό πεδίο, η δεύτερη οδηγεί σε απώλεια όρασης στο προσβεβλημένο μάτι.

Για να αποφύγετε τυχόν επιπλοκές που είναι τόσο επικίνδυνη υπέρταση, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έγκαιρα έναν γιατρό και να πραγματοποιήσετε μια εξέταση, η οποία θα σας βοηθήσει να προσδιορίσετε το στάδιο ανάπτυξης της νόσου και να συνταγογραφήσετε την απαιτούμενη θεραπεία.

Βαθμοί υπέρτασης: ταξινόμηση, μορφές

Από τη φύση της αξιολόγησης ενός ή περισσότερων κριτηρίων, χρησιμοποιείται ένας αριθμός ταξινομήσεων υπέρτασης.

Κατανείμετε τέτοια στάδια ανάπτυξης όπως η προέλευση, η μορφή διαρροής, το επίπεδο της αρτηριακής πίεσης, ο βαθμός βλάβης στα όργανα-στόχους.

Το πρωταρχικό καθήκον για τη διάγνωση της αρτηριακής υπέρτασης είναι η διαφοροποίηση της φύσης της νόσου. Υπάρχουν δύο μεγάλες ομάδες εδώ:

• πρωτοπαθής ή ιδιοπαθής υπέρταση - η αυξημένη αρτηριακή πίεση είναι η βασική αιτία.
• δευτερογενής ή συμπτωματική αρτηριακή υπέρταση - η υψηλή αρτηριακή πίεση προκαλείται από ασθένειες άλλων οργάνων ή συστημάτων: νεφρά, καρδιά, ενδοκρινείς αδένες, πνεύμονες, θυρεοειδής αδένας.

Σύμφωνα με τους ειδικούς

Η θεραπεία της συμπτωματικής υπέρτασης δεν μπορεί να συμβεί χωρίς θεραπεία της νόσου που την προκάλεσε και ξεκινά με αυτήν. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μαζί με την εξάλειψη της υποκείμενης νόσου, εξαφανίζεται και η υπέρταση.

Επίσης, η αρτηριακή πίεση, έως και μια υπερτασική κρίση, μπορεί να αυξηθεί λόγω ακατάλληλης λήψης ορισμένων φαρμάκων, με νευρώσεις, υπερβολική χρήση καφεΐνης και άλλα διεγερτικά.

Κατά τη διάγνωση της ιδιοπαθούς υπέρτασης, οι γιατροί συνήθως ταξινομούν τη νόσο ανάλογα με το επίπεδο της αρτηριακής πίεσης προκειμένου να επιλέξουν τη σωστή τακτική για τη θεραπεία της ιδιοπαθούς υπέρτασης. Στη διεθνή πρακτική, υπάρχουν τρεις βαθμοί υπέρτασης:

• Υπέρταση 1 βαθμό- συστολική πίεση 140−159 mm Hg, διαστολική πίεση 90−99 mm Hg. Μια ήπια μορφή της νόσου, στην οποία είναι χαρακτηριστική η απότομη μεταβολή της αρτηριακής πίεσης, μπορεί να επιστρέψει στο φυσιολογικό από μόνη της και να αυξηθεί ξανά.
• Υπέρταση 2 βαθμοί- συστολική 160-179 mm Hg, διαστολική 100-109 mm Hg. Μέτρια μορφή, η αύξηση της πίεσης είναι πιο παρατεταμένη, σπάνια πέφτει σε κανονικές τιμές.
• Υπέρταση 3 βαθμών- συστολική άνω των 180 mm Hg, διαστολική άνω των 110 mm Hg. Βαριά μορφή, η πίεση είναι σταθερή στο επίπεδο των παθολογικών δεικτών, προχωρά με σοβαρές επιπλοκές και είναι δύσκολο να διορθωθεί με φαρμακευτική αγωγή.

Ξεχωριστά, η μεμονωμένη συστολική υπέρταση είναι απομονωμένη, εμφανίζεται στο ένα τρίτο περίπου των ηλικιωμένων με αρτηριακή υπέρταση. Αυτή η μορφή οφείλεται σε απώλεια ελαστικότητας μεγάλων αγγείων λόγω ηλικίας, που συχνά συνοδεύεται από έμφραγμα του μυοκαρδίου, στεφανιαία νόσο, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια και υπερτροφία της αριστερής κοιλίας. Δείκτες αρτηριακής πίεσης: συστολική έως 160 mm Hg. και πάνω, διαστολική - κάτω από 90 mm Hg.

Χρήσιμες πληροφορίες

Αξίζει να σημειωθεί μια άλλη δευτερεύουσα ομάδα - η λεγόμενη "υπέρταση λευκού τριχώματος", όταν, υπό την επίδραση ψυχοσυναισθηματικών παραγόντων, η αρτηριακή πίεση ενός ατόμου αυξάνεται μόνο τη στιγμή της μέτρησής της από ιατρό. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η διάγνωση διευκρινίζεται με επαναλαμβανόμενη μέτρηση της πίεσης σε ένα ήρεμο οικιακό περιβάλλον.

Εκτός από τον βαθμό της υπέρτασης, κατά τη διάγνωση, αξιολογούνται επίσης παράγοντες κινδύνου που μπορούν να οδηγήσουν σε επιπλοκές του καρδιαγγειακού συστήματος και στο στάδιο της κλινικής πορείας της νόσου:

• Τρανζίστορ (αρχικό στάδιο) υπέρταση. Η αύξηση της πίεσης είναι περιοδική, επιστρέφοντας στις κανονικές τιμές. δεν χρησιμοποιούνται φάρμακα που μειώνουν την αρτηριακή πίεση.
• ασταθής υπέρταση. Η αύξηση της αρτηριακής πίεσης σχετίζεται άμεσα με έναν προκλητικό παράγοντα: στρες, έντονο ψυχολογικό ή σωματικό στρες. Για να σταθεροποιηθεί η πίεση απαιτείται φαρμακευτική αγωγή.
• Σταθερή αρτηριακή υπέρταση. Επίμονη αύξηση της πίεσης, στην οποία χρησιμοποιείται σοβαρή υποστηρικτική θεραπεία.
• Κακοήθης μορφή. Αυξάνοντας την πίεση σε πολύ υψηλά επίπεδα, η νόσος εξελίσσεται γρήγορα και οδηγεί στην ανάπτυξη σοβαρών επιπλοκών.
• Μορφή κρίσης. Χαρακτηριστικές είναι οι περιοδικές υπερτασικές κρίσεις σε φόντο φυσιολογικής ή ελαφρώς αυξημένης πίεσης.

Η αξιολόγηση της σοβαρότητας της υπέρτασης και του κινδύνου πιθανών επιπλοκών είναι δυνατή μόνο με βάση μια ενδελεχή εξέταση: γενικές και βιοχημικές εξετάσεις, υπερηχογράφημα καρδιάς και άλλων οργάνων, ΗΚΓ, εξέταση βυθού. Η πλήρης εξέταση ενός ασθενούς με αρτηριακή υπέρταση πραγματοποιείται συνήθως κατά τη διάρκεια της ενδονοσοκομειακής θεραπείας.

Η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι το κύριο προειδοποιητικό σύμπτωμα της υπέρτασης τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες.

Τα συμπτώματα της υπέρτασης μπορεί να απουσιάζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα και εάν ένα άτομο δεν χρησιμοποιεί συνεχώς τονόμετρο, μπορεί να μάθει για την ασθένειά του, έχοντας ήδη αρχίσει να αντιμετωπίζει τις επιπλοκές της.

Συχνά η υπέρταση δεν έχει καθόλου εκδηλώσεις, εκτός από το κύριο σύμπτωμά της - επίμονη υψηλή αρτηριακή πίεση.

Επιπλέον, η έννοια του «επίμονου» ή του «χρόνιου» είναι το κλειδί εδώ, επειδή σε ορισμένες καταστάσεις (στρες, φόβος ή θυμός), η πίεση μπορεί να αυξηθεί και στη συνέχεια να επιστρέψει στο φυσιολογικό από μόνη της.

Ωστόσο, λίγοι ελέγχουν το επίπεδο της πίεσής τους, επομένως θα πρέπει να δώσετε προσοχή στα ακόλουθα συμπτώματα, που υποδεικνύουν την ανάπτυξη αρτηριακής υπέρτασης:

• Πονοκέφαλο. Τις περισσότερες φορές εκδηλώνεται στην ινιακή, βρεγματική περιοχή ή στους κροτάφους. Μπορεί να εμφανιστεί τόσο τη νύχτα όσο και αμέσως μετά το ξύπνημα. Κατά κανόνα, αυξάνεται με ψυχική ή σωματική καταπόνηση. Μερικές φορές συνοδεύεται από πρήξιμο των βλεφάρων και του προσώπου.
• Ζάλη. Μερικές φορές ακόμη και με μικρή σωματική προσπάθεια: βήχας, στροφή ή κλίση του κεφαλιού, απότομη άνοδος.
• Πόνος στην περιοχή της καρδιάς. Εμφανίζονται όχι μόνο με συναισθηματικό στρες, αλλά και σε κατάσταση ηρεμίας. Τόσο οι μακροχρόνιοι πόνοι, οι πόνοι συμπίεσης όσο και οι βραχυπρόθεσμοι πόνοι μαχαιρώματος είναι πιθανοί. Μην εξαφανιστείτε μετά τη λήψη νιτρογλυκερίνης.
• Δυνατός καρδιακός παλμός.
• Θόρυβος στα αυτιά.
• Βλάβη όρασης: πέπλο, ομίχλη, «πετάει» μπροστά στα μάτια.
• Αρτηριακή νόσος: κρύα άκρα, διαλείπουσα χωλότητα.
• Πρήξιμο των ποδιών. Υποδεικνύουν παραβίαση της απεκκριτικής λειτουργίας των νεφρών ή καρδιακή ανεπάρκεια.
• Δύσπνοια. Εμφανίζεται τόσο κατά τη διάρκεια σωματικής άσκησης όσο και κατά την ανάπαυση.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε

Η υπερτασική κρίση - μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης που προκαλείται από υπερβολικά υψηλά επίπεδα αρτηριακής πίεσης, μπορεί επίσης να ταξινομηθεί ως συμπτώματα υπέρτασης 2 και 3 βαθμών. Παράλληλα, ασθενείς με αρτηριακή υπέρταση 1ου βαθμού, ακολουθώντας αυστηρά τις συστάσεις του γιατρού και ακολουθώντας δίαιτα για υπερτασικούς ασθενείς, μπορούν να επιτύχουν την πλήρη εξαφάνιση των δυσάρεστων συμπτωμάτων της νόσου.

Δεν μπορούμε να πούμε ότι τα συμπτώματα της υπέρτασης σε άνδρες και γυναίκες διαφέρουν σημαντικά, αλλά στην πραγματικότητα, οι άνδρες είναι όντως πιο ευαίσθητοι σε αυτή την ασθένεια, ειδικά στην ηλικιακή ομάδα από 40 έως 55 ετών. Αυτό οφείλεται εν μέρει στη διαφορά στη φυσιολογική δομή: οι άνδρες, σε αντίθεση με τις γυναίκες, έχουν μεγαλύτερο σωματικό βάρος, αντίστοιχα, και ο όγκος του αίματος που κυκλοφορεί στα αγγεία τους είναι σημαντικά υψηλότερος, γεγονός που δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για υψηλή αρτηριακή πίεση.

Από την άλλη, οι γυναίκες είναι πιο υπεύθυνες για την υγεία τους, τον σωστό τρόπο ζωής. Ο αριθμός των αγχωτικών καταστάσεων στην εργασία, της κατανάλωσης αλκοόλ και των τσιγάρων είναι μεγαλύτερος στους άνδρες, αλλά αυτό δεν αναφέρεται πλέον στα συμπτώματα της υπέρτασης, αλλά στα αίτια της ανάπτυξής της.

Θεραπεία της υπέρτασης με φάρμακα και λαϊκές θεραπείες

Η θεραπεία της υπέρτασης, καθώς και άλλων ασθενειών που είναι δύσκολο να διαγνωστούν και απαιτούν συνεχή θεραπεία (σακχαρώδης διαβήτης, αλλεργίες, προστατίτιδα και ανικανότητα), θα πρέπει να συντάσσονται και να συνταγογραφούνται μόνο από ειδικό. Εάν οι περιορισμοί στην τροφή, η πρόσληψη αλατιού, η αποφυγή αλκοόλ και καπνίσματος, η αποφυγή του στρες και άλλες διορθώσιμες αιτίες υπέρτασης δεν βοηθήσουν στην ομαλοποίηση των επιπέδων της αρτηριακής πίεσης, θα συνταγογραφηθούν χάπια για την υψηλή αρτηριακή πίεση.

Κατά τη θεραπεία της υπέρτασης με λαϊκές θεραπείες, οι παρενέργειες συνήθως απουσιάζουν. Δεν χρειάζεται να τρέχετε στο φαρμακείο για ακριβά φάρμακα και να στέκεστε στην ουρά για να γράψει ο γιατρός άλλη συνταγή. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να αφιερώσετε λίγο χρόνο στον εαυτό σας, να αλλάξετε τη διατροφή σας και να μάθετε πώς να διαχειρίζεστε το άγχος.

Αιτίες υπέρτασης και ανάπτυξη υπέρτασης

Τα αίτια της αρτηριακής υπέρτασης δεν είναι ακόμη εντελώς ξεκάθαρα· τόσο τα εσωτερικά συστήματα του σώματος όσο και οι εξωτερικοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της νόσου.

Οι κύριες αιτίες της υπέρτασης είναι η διαταραχή της κυκλοφορίας του αίματος μέσω των αγγείων, η περιορισμένη ροή στην αριστερή κοιλία της καρδιάς. Στη σύγχρονη ιατρική, υπάρχει μια απολύτως λογική εξήγηση για αυτό - δομικές αλλαγές στα αιμοφόρα αγγεία με την ηλικία, ο σχηματισμός θρόμβων αίματος και αθηρωματικών πλακών στις κοιλότητες τους.

Εάν στη συμπτωματική υπέρταση οι αιτίες της υψηλής αρτηριακής πίεσης προκαλούνται από άλλες ασθένειες, τότε στην ιδιοπαθή υπέρταση, δηλαδή αυτή η μορφή καταγράφεται στο 85% των περιπτώσεων, τα ακριβή αίτια της υψηλής πίεσης δεν μπορούν να καθοριστούν, εμφανίζεται ανεξάρτητα.

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες κινδύνου που συμβάλλουν σε μια επίμονη αύξηση της αρτηριακής πίεσης, συνήθως θεωρούνται ως οι αιτίες της υπέρτασης. Αυτά περιλαμβάνουν:

• Ηλικία, για άνδρες άνω των 55 ετών, για γυναίκες άνω των 65 ετών. Με την ηλικία, τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων χάνουν την ελαστικότητά τους, γεγονός που αυξάνει την αντίστασή τους στη ροή του αίματος, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η πίεση.
• κληρονομική προδιάθεση.
• Πάτωμα. Όπως ήδη αναφέρθηκε, οι άνδρες είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από υπέρταση.
• Παραβίαση του μεταβολισμού του λίπους, παχυσαρκία (άνδρες με περίμετρο μέσης άνω των 102 cm, γυναίκες - άνω των 88 cm).
• Διαβήτης.
• Κάπνισμα. Προκαλεί άμεση αύξηση της αρτηριακής πίεσης και οι καπνιστές με πολυετή εμπειρία είναι επιρρεπείς σε αγγειακές παθήσεις.
• Κατάχρηση αλκόολ. Η αρτηριακή πίεση ενός ατόμου που σταμάτησε το ποτό μειώνεται κατά τουλάχιστον δεκαπέντε βαθμούς.
• Υπερβολική πρόσληψη αλατιού. Η υπερβολική πρόσληψη νατρίου, του κύριου συστατικού του επιτραπέζιου αλατιού, είναι μία από τις σημαντικότερες αιτίες υψηλής αρτηριακής πίεσης σε υπερτασικούς ασθενείς: το χλωριούχο νάτριο εμποδίζει την απομάκρυνση του υγρού από το σώμα, γεγονός που αυξάνει τον ήδη υψηλό αγγειακό τόνο του ασθενούς. Θυμηθείτε, ο μέσος άνθρωπος καταναλώνει τριπλάσια ποσότητα αλατιού που χρειάζεται, μάθετε να μην προσθέτετε αλάτι στο φαγητό σας.
• Έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, καθιστική ζωή.
• Έκθεση στο στρες.
• Διαταραχή του μεταβολισμού της χοληστερόλης.
• Ανεπαρκής διαιτητική πρόσληψη καλίου.
• Αυξημένα επίπεδα αδρεναλίνης στο αίμα.
• Συγγενείς καρδιακές ανωμαλίες.

Διάφορες παθήσεις των νεφρών, όψιμη τοξίκωση εγκύων γυναικών, τακτική λήψη ορισμένων φαρμάκων, σε ορισμένες περιπτώσεις αυτό ισχύει και για από του στόματος αντισυλληπτικά, θα πρέπει να αποδοθούν στα αίτια της δευτερογενούς υπέρτασης.

Οι παραπάνω παράγοντες κινδύνου μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες ομάδες:

• Τα οποία μπορούν να εξαλειφθούν μόνα τους ή με τη βοήθεια των γιατρών: αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, μείωση των επιπέδων χοληστερόλης στο αίμα, του αριθμού των καπνιστών τσιγάρων, της κατανάλωσης αλκοόλ ή αλατιού, απώλεια βάρους κ. λπ.
• Αποφύγετε που δεν υπάρχει δυνατότητα: ηλικία και κληρονομική προδιάθεση.

Επομένως, όσοι ανήκουν στη λεγόμενη δεύτερη ομάδα κινδύνου πρέπει να παρακολουθούν προσεκτικά την υγεία τους, να ελέγχουν και να προλαμβάνουν την υπέρταση. Και για όλους όσους έχουν τουλάχιστον έναν από τους παραπάνω παράγοντες, παρακολουθούν συνεχώς το επίπεδο της αρτηριακής πίεσης και, φυσικά, ακολουθούν έναν φυσιολογικό και δραστήριο τρόπο ζωής.